رابطه بین ویژگی های شخصیتی و رفتارهای پرخطر در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد

زمینه و هدف: رفتارهای پرخطر می توانند به افزیش میزان بیماری و مرگ و میر در دانشجویان منجر شوند. هدف این پژوهش بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی با رفتارهای پرخطر در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد بوده است.   مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، 200 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد (100 دانشجوی دختر و 100 دانشجوی پسر) در سال تحصیلی 1390-1389 مورد پژوهش قرار گرفتند. شرکت کنندگان با روش نمونه گیری طبقه ای و در دسترس انتخاب شده و به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. از دو پرسش نامه neo و رفتارهای پرخطر برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. داده ها با روش همبستگی پیرسون، رگرسیون همزمان و رگرسیون گام به گام تحلیل شدند.   یافته ها: ویژگی های شخصیتی روان رنجورخویی (45/0- = r )، موافقت ( 63 /0- = r ) و وظیفه شناسی (69/0- = r ) با رفتارهای پرخطر رابطه منفی معنی دار (01/0 p = ) و ویژگی های برون گرایی (78/0= r ) و باز بودن به تجربه (71/0= r ) با رفتارهای پرخطر رابطه مثبت معنی دار داشتند (01/0 p = ). نتایج رگرسیون خطی و سلسله مراتبی نیز نشان داد که این ویژگی های شخصیتی به طور کلی 75% از واریانس رفتارهای پرخطر را تبیین می کنند که از این میان سهم برون گرایی 60%، وظیفه شناسی 8%، روان رنجورخویی 4%، باز بودن به تجربه 1% و موافقت 2% است.   نتیجه گیری: یافته های این پژوهش می تواند در ایجاد برنامه های مداخله ای برای افراد درگیر در رفتارهای پرخطر و نیز در پیشگیری از این رفتارها در افراد در معرض خطر به کار گرفته شود.   واژه های کلیدی: ویژگی های شخصیتی، رفتارهای پرخطر، دانشجویان